Vrijdag 22 juli 2022 - Van Yosemite naar Lee Vining
Om 6:15 ben ik wel wakker maar ik heb nog helemaal geen zin om eruit te gaan. Maar ja, we hadden bedacht een ochtendwandeling te maken Jef en ik en de kinderen kunnen dan nog even lekker blijven liggen. Ik ga er dus toch maar uit en ga douchen. Het is er weer rustig, wat natuurlijk niet zo gek is op dit tijdstip.
Als ik klaar ben met douchen gaat Jef net naar voren om koffie en thee te halen. Hij blijft echter heel erg lang weg en omdat ik niets anders te doen heb ga ik op een gegeven moment maar even kijken. Hij blijkt dan net besteld te hebben en moest dus erg lang in de rij staan. We lopen weer terug naar de tent en ik wil eigelijk wel vertrekken maar ja, Jef kan niet wandelen op een lege maag. Er moet dus eerst ontbeten worden en vervolgens is Isabel eigenlijk ook wel wakker geworden dus zij gaat er ook maar uit. Isabel wilde ook wel mee wandelen, maar Jasper wilde graag dat zij bleef want hij vindt het alleen in de tent niet echt fijn. Als Isabel naar het badhok is geweest zeg ik tegen Jasper dat zijn zus toch even mee gaat wandelen en hij lekker kan blijven liggen. Hij vindt het gelukkig goed.
Het is inmiddels al 08:15 dus echt vroeg zijn we al niet meer. Als we op weg zijn naar de bus zien we er net eentje aankomen dus we rennen er snel heen. We stappen snel in en eenmaal onderweg blijkt dat we aan de verkeerde kan van de weg zijn ingestapt en zo doen we een extra rondje door de vallei. De meeste mensen stappen uit bij de bushalte waar de wandeling naar Vernall Fall begint (die wij gisteren hebben gedaan) en ondanks dat ' ie er mooi was moet ik er nu even niet aan denken.
Wij stappen uit bij de halte waar de wandeling Cooks Meadow begint en je loopt eigenlijk in een soort van groene weide waar je erg mooi uitzicht hebt op El Capitan en Half Dome. Er fladderen vlinders en het is gewoon ontzettend mooi. Het weer is weer prachtig, strakblauwe luchten en nog niet zo heet.
De wandeling is niet enorm lang, eigenlijk net leuk zo. We lopen weer naar de bushalte om terug te gaan naar Camp Curry; ik had Jasper beloofd dat we binnen een uurtje weer terug zouden zijn. Als we bij de bushalte staan duurt het echter super lang voordat er een bus komt. Als we een kwartier staan te wachten is Jef het zat en gaat hij lopen. Het is ook eigenlijk helemaal niet zo ver. Isabel en ik blijven wel wachten bij de halte en na nog 10 minuten wachten komt ' ie dan eindelijk. En jaja, Jef komt precies gelijk aan met ons :-)
We zijn benieuwd of Jasper nog in bed ligt, of 'ie lekker aan het ontbijten is of in het badhok is en als we bij de tent aankomen zien we een heel pittig briefje.
Haha, Jasper is dus naar de receptie gelopen om even lekker op z'n telefoon te zitten. Wel keurig afgesloten, dus helemaal prima.
Jef gaat 'm halen zodat hij ook even kan ontbijten. We pakken de tassen weer in en laden alles weer in de auto die heel dichtbij staat. Het was niet altijd even ideaal zo vlak bij de parkeerplaats met onze tent maar met inladen dus weer wel.
Om ca. half 11 zijn we klaar en loop ik naar de receptie om uit te checken. Jasper was daar al weer heen gegaan....WIFI.
We rijden de vallei uit en draaien de Tioga Road op, een van de mooiste wegen van de USA. In de winter is deze gesloten ivm de winterse omstandigheden. Je stijgt ook behoorlijk en de temperatuur is daardoor nu zeer aangenaam. We komen eerst nog langs een mooi uitzichtpunt waar we volgens mij in 2016 ook een foto hebben gemaakt dus die maken we nu weer.
Ik had graag de wandeling naar Tuolomne Grove gemaakt waar de reuzenseqoia's te zien zijn, maar ook bij deze wandeling moet er geklommen worden (100 meter) en hier heeft de rest helaas geen zin in. We rijden dus langs deze parkeerplaats waar de wandeling begint en dat doet bij mij altijd wel een beetje pijn. Ik mis niet graag iets en ik vind die bomen echte indrukwekkend. Maar goed, een volgende keer dan maar....
De Tioga Road is ontzettend mooi en we stoppen her en der langs de weg.
De eerstvolgende stop waar we een wandelingetje maken is bij Olmsted Point en tot mijn verbazing is er bijna niemand die de kleine wandeling naar het uitzichtpunt maakt. Wij zijn er samen met nog 1 ander stel. We hebben hier uitzicht op de vallei en het lijkt wel alsof er nu rookt hangt in de vallei. Als dat zo is hebben wij wel erg veel geluk gehad. Later blijkt dat het inderdaad rook is! Hopelijk komt het niet verder onze kant op.
Na Olmsted Point volgt zeer snel Tenaya Lake waar we willen picknicken en zwemmen. Dit hebben we in 2016 ook gedaan en hier hebben weer zeer goede herinneringen aan.
We slepen de koelbox mee naar het strandje en nemen plaats aan een picknicktafel. Dit is echt wel genieten.
Als we klaar zijn met eten gaan we op het strandje liggen en Jasper durft het als eerste aan om in het water te gaan. Dat water is nl. wel erg koud en er staat af en toe best een windje. Isabel gooit een balletje naar hem die Jasper dan weer wil vangen en zo raakt ' ie steeds meer gewend aan het water en dan is hij door. Isabel houdt het nog even voor gezien en wij gaan een potje pesten op het strand. Jef doet een dutje.
De wind gaat wat liggen dus dan is het gelijk een stuk warmer en dus wil Isabel ook nog het water in. Jasper wil ook nog wel zwemmen dus zo liggen ze er weer met z'n 2-en in. Al met al besteden we hier best wel wat tijd. De wandeling rond het meer die we zouden doen laten skippen we want we hebben hier nu ook al mooi uitzicht op het meer en de bergen rondom.
De laatste stop langs de Tioga Road is bij het Tealomne Visitor Center waar we een wandeling willen maken. Ik vraag aan een Ranger welke wandeling hij aanraadt en hij praat ons naar een wandeling waar we wel weer moeten klimmen maar we kiezen toch voor de vlakke wandeling naar Soda Springs. Je loopt dan in het midden van de meadow (weide) naar een de rivier en het is geen spectaculaire wandeling maar toch wel erg mooi. We stoppen even bij de rivier om foto's te maken en Jasper kan weer even over de stenen springen. Dat vindt hij nl. erg leuk om te doen.
We willen alweer bijna terug keren maar zien net op tijd nog dat de wandeling nog verder gaat en komen dan bij het uiteindelijke doel...de Soda Spring. Het borrelt hier en het is een bijzonder natuurverschijnsel. Het lijkt een beetje op een geiser zoals bij Yellowstone.
Hierna keren we langs hetzelfde pad weer terug en zien onderweg nog herten en meerder soort prairiehondjes, schattige beestjes.
Hierna rijden we Yosemite park uit en de natuurlijk wordt langzaam wat kaler tot we langs een weg rijden met alleen maar gesteente...niet zo fraai. We zien nog sneeuw bovenaan de berg liggen.
Na 20 minuten komen we aan in Lee Vining, waar we overnachten in het El Mono Hotel. Dit was een tip van Marianne van het forum en het is inderdaad een schattig hotelletje. De tuin staat vol met stoelen en op de veranda kun je ook heerlijk zitten. Het waait alleen erg hard.
We checken in en bekijken de kamer. Wow, een king bed voor Jef en mij en de kinderen hebben ook ieder hun eigen bed in een aparte kamer. We verheugen ons er nu al allemaal op haha. Er is ook weer WIFI hier, dus dit is een topplek! Zo kun je weer snel tevreden zijn als je 2 dagen offline was ;-)
We chillen dus even op de kamer en gaan dan eten bij Bodie Mike's BBQ, een tip van de receptioniste. Het is een leuk restaurant en het eten is ook dik in orde. Jef is toe aan een steak en ik ga in zijn plaats naar de saladebar. Isabel en Jasper bestellen cheeseburger en ik een Grilled Chicken sandwich. Als we wachten op ons eten gaan we weer een potje pesten. Ik win nu ook een keer, haha.
Na het eten lopen we weer naar ons hotelletje. Op de veranda doe ik mijn huiswerk en werk ik de blog bij van de afgelopen 3 dagen.
Comments
Post a Comment