Vrijdag 15 juli 2022- Vliegen!
De wekker gaat om 7:00 en drie kwartier later zitten we bij het ontbijt waar niets mis mee is!
Een uurtje later vertrekken richting het vliegveld. Het is maar 6 minuten rijden. Ik heb vantevoren gereserveerd op holiday parking van Interparking. Als we de garage inrijden is ‘ie echter mega vol. De borden geven aan dat er op de bovenste verdieping nog ca. 40 plekken vrij zijn maar daar klopt niets van. Wat stom. We rijden nog 3 rondjes en er is geen enkele plek vrij. Dan maar weer eentje naar beneden en tot onze stomme verbazing zijn hier wel heel veel plekken vrij aan de achterkant. Gekke Belgen, die borden kloppen dus helemaal niet. Maar goed, gelukkig hebben we een plek.
Als we bij de incheckbalie komen valt het ons mee qua rij. In de rij worden we al ondervraagd over de ESTA’s, de vaccinatiestatus en waarom we naar de USA willen. Alles natuurlijk keurig voor elkaar dus dat gaat goed.
De volgende hindernis is de bagagecheck en daarvoor sluiten we aan in de rij. Het loopt wel vlot door. Na deze check volgt de douana en deze rij is lang. Erg lang. We gaan natuurlijk ook weer in de verkeerde rij staan maar durven niet meer te switchen. Geduld, geduld geduld. We moeten om 11:10 boarden maar komen pas om 11:15 door de douana. We snellen ons naar de gate en vliegen alle winkeltjes voorbij. Bij de gate aangekomen gebeurt er echter zeer weinig…..We gaan wel in de rij staan die er staat, maar niet veel later horen we dat ze nog helemaal niet aan het boarden zijn omdat ons toestel bij de landing een vogel is tegen gekomen. Wat een pech. De technici moeten de motor onderzoeken en pas als het sein veilig is gegeven kunnen we vertrekken. Hmmm als we onze volgende vlucht naar LA maar halen. We moeten nl. overstappen in Washington.
Ruim twee uur later krijgen we dan toch het bericht dat het vliegtuig klaar is voor vertrek. Er klinkt luid gejuich.
We zitten met z'n vieren in het midden van het vliegtuig, prima plekken.
De vlucht is prima en we krijgen een lunch geserveerd en aan het einde nog een snack, een soort tosti. Helemaal goed. Wel vragen we ons de hele tijd af of we de volgende vlucht zullen halen. Van de 3,5 uur overstaptijd is er nog maar 1 van over. En dat is vanaf het moment dat we landen. Dan ben je uiteraard nog niet het vliegtuig uit. Zodra we uit het vliegtuig zijn moeten we dan nog langs de douane wat meestal een tijdrovende klus is, onze bagage ophalen en weer inleveren en naar de andere gate wat ook weer een stuk lopen. Eigenlijk hebben we het al opgegeven maar ook weer niet, snap je.
Als we geland zijn willen we uiteraard zo snel mogelijk uit het vliegtuig, maar we zitten helemaal achterin en we moeten gewoon wachten totdat iedereen langzaam naar buiten gaat. Eenmaal uit het toestel snellen we naar de douane en daar zien we dat de rij meevalt. Zou het dan toch gaan lukken? Jef was al met Jasper in de rij gaan staan; hij was iets eerder het vliegtuig uit omdat hij geen trolley mee had. We sluiten bij hem aan en dan begint het gefrustreerde wachten. Als we bijna aan de beurt zijn pikt de douanemedewerker er een aantal gezinnen uit met kleine kinderen. Begrijpelijk hoor, maar nu echt bloedirritant. Maar ja, het helpt niet he. Als we dan eindelijk aan de beurt zijn (ik denk dat we nog maar een kwartiertje over hebben) wachten Jef, Isabel en Jasper op de bagage en ik snel door naar de juiste gate die voor mijn gevoel helemaal aan de andere kant is. De bagage moet je dus nu ophalen en daarna weer inleveren, maar ik zie voordat ik vertrek wel dat er al 1 koffer binnen is. Dat geeft de burger moed.
Ik moet ook weer door de bagage check en daarna zet ik het op een rennen. Zigzaggend tussen alle mensen door, op zich wel grappig en ik waan mij in een romantische filmscene. Als ik echt moe word stop ik weer even want tja...uiteindelijk moet ik toch wachten of de rest uiteraard. Maar als ik bij de gate ben zou ik ze kunnen vertellen dat ze nog even 5 minuten moeten wachten of mijn loved ones. Dat is het idee dan.
Als ik bij de gate kom (D3) zie ik tot mijn geluk dat de vlucht vertraagd is! Ik sms Jef gelijk maar deze sms-jes komen niet aan. Als ik alweer helemaal zen ben komen Jef, Isabel en Jasper aan gerend. Helemaal opgefokt, bezweet en uitgeput. Oeps, even met rust laten maar en het goede nieuws is uiteraard dat we de vlucht gehaald hebben! Erg prettig, dus daar hebben we het nog een aantal keer over. Lekker.
Na een half uur gaan ze boarden en we zitten weer in het midden met z'n vieren. Geen eten dit keer, maar nu komen ze wel weer veel vaker met een drankje. En we zijn moe nu het eigenlijk voor ons een uur of 22:00 is. Deze vlucht gaat dus lekker snel en we zijn in LA beland!
Nu hoeven we niet meer langs de douane en de koffers komen gelukkig ook snel op de band. Met een busje gaan we naar Hertz, het is ongeveer 10 minuten rijden. Ik ben gold member geworden en meld mij dus bij een aparte balie. Helaas, ik moet toch naar de andere grote balie. Dat is stom zeg, zouden mijn vrienden van het alles amerika forum het niet juist hebben?
Als ik aan de beurt ben echter na een 20 minuten zegt de dame..." hee je bent gold member, je had daar geholpen moeten worden!" Voelt wel lekker dat ik niet gek geworden was maar ja ik heb er ook weer niets aan. De minivan die ik gereserveerd is uitverkocht en de oudere dame die ons helpt gaat naar haar manager wat lang duurt. Als zij terugkomt vertelt ze ons dat we een zwarte SUV voor 7 personen kunnen krijgen. Prima, op dit tijdstip (23:30 lokale tijd) ben je snel tevreden. We gaan naar de aangewezen parkeerplaats, maar die is leeg. Er staan sowieso echt heel weinig auto's. De medewerker die we het vragen vertelt ons schoortvoetend dat onze auto net meegenomen is en probeert ons een alternatief aan te smeren. Een blik op die auto vertelt ons genoeg....veel kleiner en minder luxe.
Dat gaan we niet doen dus ik weer terug naar die dame. Ze helpt ondertussen een andere klant maar vraagt wel aan mij wat er mis is. Ik vertel haar dat de parkeerplaats leeg is en ze laat die andere klant in de steek en gaat weer naar haar manager. Na weer 3 kwartier wachten krijgen we toch een minivan die volgens mij echt net is ingeleverd. Een toyota Sienna die prima naar het zin is!
We laden toch blij onze koffers in en ook de kinderen zijn tevreden over hun stoelen achterin. Super ruim en ieder een eigen stoel.
Het is een half uurtje rijden naar ons hotel, Tarzana Inn. Niet heel luxe, wel goede recensies op tripadvisor. We checken in, het is de laatste kamer die ze nog hebben. Gelukkig hebben ze 'm niet vergeven door ons late aankomst. Ik weet niet meer of ik dat gemeld had.
Moe en uitgeput brengen we onze koffers naar de kamer en na een half uurtje ploffen we in bed!
Comments
Post a Comment